De uitrusting
De diverse meetinstrumenten zijn ondergebracht in de omhulling van de koplamp Die instrumenten zijn dan de gebruikelijke grote tellers - in dit geval zeker niet overbemeten - twee kleinere klokjes en de nodige verklikkerlampjes. Om met het goede te beginnen: die lampjes hebben behoorlijke afmetingen en zijn erg duidelijk. Wat minder enthousiast zijn we over de Veglia-tellers: het donkerblauw van de wijzerplaten is niet écht duidelijk, evenmin als de 30 km intervallen van de kilometerteller. Wel geven de wijzers mooi rustig aan, hoewel beide enigszins overdrijven. Boven deze tellers zitten twee aparte lampjes voor rechts- en linksaf, er onder aan de linkerzijde een o zo handig (en gelukkig analoog) tijdklokje. Rechts onder zit een Voltmeter. Van mij had dat beslist niet gehoeven, tenslotte is er al een laadstroom controlelampje en dat is eigenlijk ruim voldoende. Veel liever had ik op de plaats van die Voltmeter een olietemperatuurmeter gezien. Niet om te zien of de olie niet te warm wordt maar om er steeds aan herinnerd te worden dat, zeker in deze koude tijden, de olie van zo'n V-twin met grote, in de rijwind liggende carterpan vaak veel te koud blijft.
Goed, al met al kan het nog net, maar dat kan eigenlijk niet gezegd worden van de bedieningsknoppen, Te klein, moeizaam te bedienen en niet precies genoeg. Met name het knopje van de richtingaanwijzers - rechts op het stuur (naar boven is rechts, naar onder is linksaf) het meest gebruikte knopje dus - laat te wensen over en een automaat kon er natuurlijk helemaal niet af. Ik heb de indruk dat deze zaken in Italië nog steeds als bijzaken gezien worden, zo onder het mom van: nu hebben we een mooi blok, een goed frame en een leuk uiterlijk, nu gauw nog even de accessoires er aan hangen. Dat is gewoon jammer, want in tijden van druk verkeer zijn deze dingen minstens zo belangrijk als de rest. Ook de spiegels blijven achter: te goedkoop, een vertekend beeld en trillen maken ze overdag slecht en 's avonds onbruikbaar. Lampen worden dan zo vertekend dat je geen idee hebt wat er achter je gebeurt, en zit je goed ingepakt waardoor je hoofd wat moeizaam draaibaar is ben je eigenlijk een gevaar voor achterop komend verkeer. De verlichting is gelukkig wel goed. De rechthoekige bundel is goed van vorm, het licht wordt niet verstrooid en de opbrengst van de H4 pit goed. Voor een motor die eigenlijk bij uitstek geschikt is voor snel toerwerk is het jammer dat een tanktas zich maar moeilijk laat monteren. Onder de tank is weinig ruimte voor riemen, de bovenkant van de tank niet helemaal vlak, terwijl foor iedere keer tanken alles weer weggehaald moet worden omdat het klepje dat over de vulopening zit eigenlijk te lang is. Gelukkig is hij redelijk groot (dik 24 liter, zodat de tankintervallen ruim 400 km bedragen) zodat je al die handelingen niet te vaak hoeft te verrichten
Conclusie
Door het nieuwe frame, met de kleine wielen, heeft Guzzi een motor gemaakt die nu ook in het korte werk uitstekend hanteerbaar is. Daarbij is iets aan de befaamde rechtuit capaciteiten ingeboet. maar het totaal is er toch wat op vooruit gegaan. Voor de beste resultaten van het frame dient de stuurdemper wel in zijn lichtste stand te staan of geheel verwijderd te worden. Het bekende karaktervolle V-twin blok maakt het geheel eigenlijk tot een ouderwetse scheurmotor.
Dat ouderwets slaat dan niet op de toegepaste techniek maar op de hele manier van rijden. Er moet stevig gas gegeven worden, de motor brult fraai (en brabbelt nóg mooier terug) en je moet echt actief rijden. Dingen die je met de meeste tegenwoordige motorfietsen een beetje vergeten bent, maar die toch o zo lekker zijn. Motorrijden pur sang dus, op een prestatie-niveau dat je nooit het schaamrood naar de kaken doet stijgen. Ook het benzine-verbruik en de actieradius bereiken ouderwetse waarden, ook al weer in positieve zin, Aan de minkant is het natuurlijk de uitrusting die te wensen overlaat. Spiegels en knoppen horen er gewoon bij tegenwoordig en moeten gelijk met de hele machine ontworpen worden. Iets moois maken en dat dan later aanpassen aan eventueel weggebruik kan anno 1984 niet meer. Rest nog de prijs, en die viel mij alles mee toen ik hem hoorde: Æ 13.998. Natuurlijk, het is niet niks, maar het peil van de Guzzi prijzen (en de Europese merken prijzen) in achting genomen alleszins aanvaardbaar, en je krijgt er een machine voor terug die dat geld dubbel en dwars waard is. Alleen voor dat geluid al. . . Bovendien zit bij die prijs al de 19% BTW die volgend jaar berekend moet worden, zodat die prijs volgend jaar niet meteen al weer verhoogd wordt.