35.000 KILOMETERTEST
MOTO GUZZI V 1000 G5
Deel 5, uit Motorvisie 1980
Precies één jaar na de 'tenaamstelling' van het kenteken van de Moto Guzzi V1000 G5 zijn we nu de 30.000 kilometer gepasseerd. Gedurende deze periode van vijfduizend kilometer hebben we voor de tweede maal met de G5 het buitenland opgezocht. De eerste buitenlandse trip leidde aan het begin van deze duurtest naar Spanje en nu hebben we de machine in Engeland de broodnodige kilometers laten maken.
Het begint langzamerhand eentonig te worden want ook gedurende deze periode hield het blok van de dikke duizend zich weer voorbeeldig. Dat betekent echter niet dat deze vijfduizend kilometer geheel zonder problemen verliepen, maar de moeilijkheden die we nu ondervonden strekten zich uit tot kleine en relatief onbelangrijke onderdelen.
Voordat de korte trip naar Engeland kon beginnen hebben we de hele machine gecontroleerd, waarbij we speciaal hebben gelet op losgetrilde onderdelen. Tevens werd het toerscherm verwijderd omdat de rijder in kwestie, bij deze rit was dat Deck Evers van de redactie, het scherm ook in de laagste stand nog te hoog vond. Door het scherm heen kijken levert wat problemen op, vooral bij regen en die is er gedurende deze trip genoeg gevallen. De tweede reden om zonder scherm te rijden was dat nu de topsnelheid ongeveer tien kilometer hoger lag en tevens omdat bij het rijden met hoge kruissnelheden de stabiliteit van de machine wal beter is. Dit wil dan echter niet zeggen dat het standaard toerscherm van de Guzzi G5 de stuureigenschappen zeer nadelig beïnvloedt, want de negatieve kanten die er aan het gebruik van dit scherm kleven blijven tot
een minimum beperkt en strekken zich hoofdzakelijk uit tot het voelen van wat luchtwervelingen om het hoofd.
De bestemming van de korte trip door Engeland was de ontwikkelingsafdeling van het nieuwe Engelse merk Hesketh, dat gelegen is in het kleine plaatsje Towcester in het midden van Engeland. Natuurlijk werd de snelweg zoveel mogelijk gemeden en hebben we een route uitgestippeld die ons over fraaie bochtige stuurweggetjes voerde. Dat zware stuurwerk gedurende de kleine tweeduizend kilometer die in drie dagen werden afgelegd, leverde overwerk op voor de vering en de banden van de Guzzi. Voor de toch al vermoeide voorvork van de Guzzi, de keerringen werden bij de 25.000 kilometer beurt niet vervangen omdat ze toen net niet voorradig waren resulteerde dit in herhaaldelijk doorslaan. Na deze trip bleek dat er nogal wat rubber van de achterband door het vele voluit accelereren en remmen op de rustige Engelse wegen was achtergebleven en deze moest vervangen worden. Bij de vorige beurt verklaarde Willy van Gent dat goede keerringen onderweg waren van de fabriek en deze zijn nu gemonteerd. We hopen dat gedurende de laatste vijfduizend kilometer van de langeduurtest van de Guzzi deze keerringen wel hun werk naar behoren zullen doen omdat de uitstekende stuureigenschappen, waar dit Italiaanse merk borg voor staat, door een nietig stel lekkende keerringen wel zeer nadelig beïnvloed wordt.
Door het zware gebruik is de levensduur van de Continental achterband tot 5.552 kilometer beperkt gebleven. Bij de vorige Conti achterband noteerden we een levensduur van 8.800 kilometer. Hierbij moeten we echter wel opmerken dat de band bij vervanging nog niet zo kaal als een biljartbal was. Met de enkele millimeters profiel hadden we nog wel een duizend extra kilometers kunnen afleggen, maar omdat de machine nu toch bij de dealer stond en gezien de buitensporige regenval van de afgelopen dagen hebben we de Coni toch maar vervangen voor een band van hetzelfde merk.
Een klein steentje boorde precies in het midden een gaatje in de koplamp waardoor de hele H4 unit vervangen moest worden. Die beslaat namelijk volgens Amerikaanse voorschriften uit één geheel (sealed beam) zodat niet alleen het glas vervangen kan worden.
Kleine onderdelen
Het eerste kleine onderdeel dat de geest gaf bij deze vijfduizend kilometer was de toerentellerkabel. Dit is overigens de tweede maal dat deze kabel vernieuwd werd want 20.000 kilometer geleden brak die voor de eerste maal. Ook de snelheidsmeterkabel begint tekenen van slijtage te vertonen omdat de naald van de teller nu vervaarlijk zwiept, hetgeen eerder niet het geval was en dit duidt erop dat er ergens een kink in de kabel kan zitten.
Een tweede klein en relatief onbelangrijk onderdeel dat weer werd vervangen was de oliezender. Bij de vorige beurt was die ook al vernieuwd maar na een paar honderd kilometer begon deze eerst te knipperen en daarna ook onder het rijden constant te branden. We wisten echter direct al dat het euvel aan de oliezender zelf moest liggen omdat de oliedruk van de Guzzi zonder neer goed is. Enig olieverbruik is namelijk nauwelijks te bespeuren en daarnaast blijft die olie ook opmerkelijk schoon.
Conclusie
In vergelijking met het vorige tussenrapport zijn de kosten per kilometer van de Guzzi iets gestegen, om precies te zijn met 0,8 cent. Die kostenstijging wordt in de eerste plaats veroorzaakt door de 30.000 kilometer beurt die f 506,85 kostte en daarnaast ook door de constant stijgende benzinekosten. Ondanks de geringe stijging is de dikke Italiaan met zijn 16,6 cent per kilometer nog wel de goedkoopste machine van het drietal marathon lopers.